صبر کنید ...



وبلاگ

مقالات و اطلاعات پزشکی

atc-bkh-2311403-1.jpg

بیماری خود ایمنی

سیستم ایمنی بدن به طور طبیعی به این صورت طراحی شده که برای محافظت از بدن در برابر عوامل بیماری زا باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌ها، به آن ها حمله میکند. در بیماری خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های سالم بدن حمله میکند که این حمله به بافت های سالم بدن عوارضی نیز در پیش دارد که در ادامه مطلب به طور کامل دقیق توضیح خواهیم داد.

بیماری خود ایمنی

عواملی که باعث افزایش ابتلا به بیماری خود ایمنی میشود عبارتند از:

ژنتیک

برخی از بیماری‌ های خودایمنی به طور کامل ارثی هستند، به این معنی که از والدین به فرزندان منتقل می‌ شوند. گاهی ژن ها باعث میشوند سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های سالم بدن حمله کند و گاهی ژن ها باعث میشوند سیستم ایمنی بدن به دلیل بیش از حد فعال شدن با بافت های سالم بدن آسیب برساند. در برخی موارد، ژن‌ های خاصی می‌ توانند خطر ابتلا به یک بیماری خودایمنی خاص را افزایش دهند.

عوامل محیطی

عوامل محیطی که میتوانند خطر ابتلا به بیماری خود ایمنی را افزایش دهد، عبارتند از:

عفونت‌ها

عفونت ها با فعال کردن، سیستم ایمنی بدن – تغییر نحوه عملکرد سیستم ایمنی بدن – ایجاد تغییرات ژنتیکی، میتوانند خطر ابتلا به بیماری خود ایمنی را افزایش دهند.

رژیم غذایی

رژیم غذایی با، کمبود مواد مغذی – اضافه وزن یا چاقی – رژیم غذایی پر چرب یا کم فیبر – رژیم غذایی پر التهابی، میتواند خطر ابتلا به بیماری خود ایمنی را افزایش دهد.

وزن بدن

اضافه وزن یا چاقی احتمال ابتلا به برخی بیماری های خود ایمنی مانند: دیابت نوع 1 – تیروئیدیت هاشیموتو – لوپوس – مولتیپل اسکلروزیس ف افزایش میدهد.
اضافه وزن یا چاقی می تواند خطر ابتلا به بیماری های خودایمنی را به چند طریق افزایش دهد: التهاب – تغییر نحوه عملکرد سیستم ایمنی بدن – تغییرات ژنتیکی.

سیگار کشیدن

با افزایش خطر ابتلا به برخی بیماری های خودایمنی، لوپوس – آرتریت روماتوئید – مولتیپل اسکلروزیس – تیروئیدیت هاشیموتو، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهد.پ

برخی از بیماری های خود ایمنی

لوپوس

این بیماری می‌تواند بر بسیاری از اندام‌ها و سیستم‌های بدن تأثیر بگذارد، از جمله پوست، مفاصل، کلیه‌ها، قلب، ریه‌ها و مغز.علت دقیق بیماری لوپوس ناشناخته است، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی نقش دارد.

آرتریت روماتوئید

این بیماری می‌تواند باعث درد، تورم، سفتی و خشکی در مفاصل شود. اعتقاد بر این است در ایجاد آن که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی نقش دارد.

دیابت نوع ۱

بدن به سلول های تولید کننده انسولین در پانکراس حمله می کند. انسولین هورمونی است که به بدن کمک می کند تا قند خون را تنظیم کند. اعتقاد بر این است که در ایجاد آن ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی نقش دارد.

تیروئیدیت هاشیموتو

در آن سیستم ایمنی بدن به غده تیروئید حمله می کند. غده تیروئید هورمونی تولید می کند که به تنظیم متابولیسم بدن کمک می کند. این می تواند منجر به کم کاری تیروئید شود، که یک بیماری است که در آن غده تیروئید هورمون کافی تولید نمی کند.

مولتیپل اسکلروزیس

در آن سیستم ایمنی بدن به غلاف میلین، پوشش محافظ رشته‌های عصبی در مغز و نخاع حمله می‌کند. این می‌تواند باعث التهاب و آسیب به اعصاب شود.

بیماری خود ایمنی

اگر به بیماری خود ایمنی دچار شده اید به بهترین پزشکان در شیراز مراجعه کنید

چگونگی تشخیص بیماری های خود ایمنی

به طور کلی تشخیص بیماری های خود ایمنی دشوار است چرا که علائم آن را میتوان با دیگر بیماری ها اشتباه گرفت، اما پزشک با انجام مراحل زیر اگر دچار بیماری خود ایمنی باشید، آن را تشخیص میدهد:

  • معاینه فیزیکی و سوال در مورد علائم و سوابق پزشکی شما
  • انجام آزمایش های زیر برای بررسی وجود آنتی بادی های خاص در خون شخص بیمار یا آسیب به بافت های شخص :
  1. آزمایش خون
  2. آزمایش تصویربرداری
  3. بیوپسی

آزمایش خون

یکی از رایج ترین آزمایشاتی است که برای تشخیص و مدیریت بیماری های خود ایمنی استفاده می شود. این آزمایش برای بررسی وجود آنتی بادی های خاص در خون شما استفاده میشود. آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن شما تولید می شوند تا به عوامل خارجی حمله کنند. در بیماری های خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های سالم بدن شما حمله می کند و آنتی بادی هایی تولید می کند که به این بافت ها حمله می کنند. در سایت دکتر 24 لیستی از بهترین آزمایشگاه های شیراز تهیه شده است.

بیماری خود ایمنی

آزمایش تصویربرداری

این آزمایش ها می توانند به پزشک شما کمک کنند تا آسیب به بافت ها را بررسی کند، که می تواند نشانه ای از بیماری خود ایمنی باشد.

بیوپسی

بیوپسی برداشتن مقدار کمی از بافت از بدن شما برای بررسی زیر میکروسکوپ است.

درمان بیماری خود ایمنی

برخی از درمان‌ های رایج برای بیماری ‌های خودایمنی:

داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی به کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن کمک می کنند. در بیماری های خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های سالم بدن حمله می کند. داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی می توانند به کاهش این حمله کمک کنند و علائم بیماری را کنترل کنند.

درمان‌های جایگزین

قبل از شروع هر گونه درمان جایگزین با پزشک خود صحبت کنید. درمان های جایگزین می توانند با درمان های پزشکی سنتی ترکیب شوند تا به بهبود علائم و کیفیت زندگی کمک کنند.

بیماری‌های  خودایمنی و نقش وراثت در ابتلا به آن‌ها

بیماری‌های خودایمنی به شرایطی گفته می‌شود که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت‌های سالم حمله می‌کند و باعث التهاب و آسیب در اندام‌ها و بافت‌های مختلف می‌شود. این بیماری‌ها می‌توانند بخش‌های مختلفی از بدن را تحت تأثیر قرار دهند و بسته به نوع بیماری، علائم و شدت آن متفاوت است.

برخی از بیماری‌های خودایمنی کاملاً ارثی هستند، به این معنی که از والدین به فرزندان منتقل می‌شوند. در این موارد، وجود جهش‌های ژنتیکی خاص در خانواده احتمال بروز بیماری را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، برخی ژن‌ها می‌توانند خطر ابتلا به یک بیماری خودایمنی خاص را بیشتر کنند، حتی اگر فرد به طور مستقیم آن را از والدین خود به ارث نبرده باشد. در این موارد، ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی، مانند عفونت‌ها، استرس و سبک زندگی، می‌تواند در بروز بیماری نقش داشته باشد.

شناخت این عوامل به درک بهتر بیماری‌های خودایمنی و یافتن راهکارهای پیشگیری و درمان کمک می‌کند.


atc-bgh-0611403-3.jpg

بیماری های قلبی دسته‌ای از بیماری‌ها است که قلب یا رگ‌های خونی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری ها شامل طیف گسترده ای از شرایط هستند که قلب را تحت تأثیر قرار می دهند، از جمله بیماری عروق کرونر قلب (CAD)، نارسایی قلبی و سکته مغزی. بیماری های قلبی یکی از شایع ترین علل مرگ و میر در جهان هستند.

روش های پیشگیری از بیماری های قلبی

آشنایی با انواع بیماری های قلبی

بیماری قلبی اصطلاحی گسترده است که اغلب با حمله قلبی شناخته می‌شود، اما در واقع دامنه وسیع‌تری از مشکلات و اختلالات قلبی را در بر می‌گیرد. این مشکلات شامل بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی، سکته قلبی، آریتمی قلبی و کاردیومیوپاتی می‌شود. در ادامه، هر یک از این بیماری‌ها و علائم مرتبط با آن‌ها را بررسی خواهیم کرد. درمان و مدیریت این مشکلات بر عهده پزشک متخصص قلب است که با تخصص خود به بهبود سلامت قلبی بیماران کمک می‌کند.

عروق کرونر قلب (CAD)

این بیماری زمانی رخ می‌ دهد که شریان‌ های کرونر، که خون را به عضله قلب می ‌رسانند، با پلاک مسدود می‌ شوند. پلاک یک ماده چربی است که می‌تواند در شریان‌ها جمع شود. مسدود شدن شریان‌های کرونر می‌تواند باعث درد قفسه سینه (آنژین)، حمله قلبی یا نارسایی قلبی شود.

توضیحات تکمیلی: عروق کرونر چهار رگ خونی هستند که خون اکسیژن‌دار را به عضله قلب می‌رسانند. این رگ‌ها از قلب خارج می‌شوند و در اطراف آن قرار می‌گیرند.

نارسایی قلبی

زمانی رخ می‌دهد که قلب به اندازه کافی خون را پمپاژ نمی‌کند تا نیازهای بدن را تأمین کند. نارسایی قلبی می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله بیماری عروق کرونر قلب (CAD)، بیماری دریچه قلب و فشار خون بالا.

توضیحات تکمیلی: قلب یک عضله پمپی است که خون را در سراسر بدن پمپاژ می‌کند. قلب از چهار حفره تشکیل شده است: دو دهلیز و دو بطن. دهلیز‌ها خون را به بطن‌ها می‌فرستند و بطن‌ها خون را از قلب خارج می‌کنند.

سکته قلبی

سکته قلبی زمانی رخ می‌دهد که جریان خون در یک بخش از قلب به طور ناگهانی کاهش می‌یابد یا کاملاً قطع می‌شود، که این امر باعث آسیب به عضله قلب می‌شود. رایج‌ترین علامت آن احساس درد یا ناراحتی در قفسه سینه است که ممکن است به نواحی مختلفی مانند شانه، بازو، کمر، گردن یا فک گسترش یابد. این درد معمولاً در مرکز یا سمت چپ قفسه سینه احساس می‌شود و به مدت چند دقیقه یا بیشتر ادامه می‌یابد.
منبع: https://web.archive.org/

آریتمی قلبی

آریتمی قلبی به معنی ضربان نامنظم یا غیرعادی قلب است که به دلیل اختلال در سیستم الکتریکی قلب رخ می‌دهد. در این وضعیت، پالس‌های الکتریکی که مسئول تنظیم ضربان قلب هستند، به درستی عمل نکرده و باعث بروز مشکلات در ریتم قلب می‌شوند. آریتمی انواع مختلفی دارد که شامل:

تاکی‌کاردی (Tachycardia): زمانی که قلب بسیار سریع می‌زند.
برادی‌کاردی (Bradycardia): زمانی که قلب به طور غیرطبیعی آهسته می‌زند.
فیبریلاسیون (Fibrillation): زمانی که ضربان قلب به طور نامنظم و اغلب سریع و غیرقابل پیش‌بینی است.
این اختلالات می‌توانند به سلامت قلب آسیب رسانده و نیاز به درمان داشته باشند.

روش های پیشگیری از بیماری های قلبی

روش های پیشگیری از بیماری های قلبی

  • ترک سیگار
  • کنترل فشار خون
  • کنترل کلسترول
  • کنترل دیابت
  • حفظ وزن سالم
  • ورزش منظم
  • پیروی از یک رژیم غذایی سالم

ترک سیگار

  • کاهش التهاب: سیگار کشیدن می تواند باعث التهاب در بدن شود. التهاب می تواند به آسیب شریان ها کمک کند. ترک سیگار می تواند التهاب را کاهش دهد و به بهبود سلامت شریان ها کمک کند.
  • کاهش خطر تجمع پلاک: سیگار کشیدن می تواند باعث تجمع پلاک در شریان ها شود. پلاک یک ماده چسبناک است که از کلسترول، سلول های خونی و سایر مواد تشکیل شده است. تجمع پلاک می تواند باعث تنگ شدن و مسدود شدن شریان ها شود. ترک سیگار می تواند خطر تجمع پلاک را کاهش دهد.
  • افزایش جریان خون: سیگار کشیدن می تواند باعث آسیب به شریان ها شود. این آسیب می تواند جریان خون را به قلب و سایر اندام ها کاهش دهد. ترک سیگار می تواند به بهبود جریان خون کمک کند.

کنترل فشار خون

  • کاهش خطر تجمع پلاک: فشار خون بالا می تواند باعث آسیب به شریان ها شود. این آسیب می تواند باعث تجمع پلاک در شریان ها شود. تجمع پلاک می تواند باعث تنگ شدن و مسدود شدن شریان ها شود. کنترل فشار خون می تواند خطر تجمع پلاک را کاهش دهد.
  • کاهش خطر تصلب شرایین: تصلب شرایین زمانی رخ می دهد که شریان ها سفت و سخت می شوند. تصلب شرایین می تواند جریان خون را به قلب و سایر اندام ها کاهش دهد. کنترل فشار خون می تواند خطر تصلب شرایین را کاهش دهد.
  • کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی: حمله قلبی زمانی رخ می دهد که جریان خون به قلب قطع می شود. سکته مغزی زمانی رخ می دهد که جریان خون به مغز قطع می شود. کنترل فشار خون می تواند خطر حمله قلبی و سکته مغزی را کاهش دهد.

کنترل کلسترول

تجمع کلسترول در شریان ها می تواند باعث تصلب شرایین شود. تصلب شرایین زمانی رخ می دهد که شریان ها سفت و سخت می شوند. تصلب شرایین می تواند جریان خون را به قلب و سایر اندام ها کاهش دهد.

  • کلسترول خوب (HDL): HDL کلسترول را از بدن به کبد می برد تا دفع شود.
  • کلسترول بد (LDL): LDL کلسترول را در شریان ها تجمع می دهد.

بیماری های قلبی

دیابت

دیابت یک بیماری مزمن است که باعث می شود بدن شما انسولین کافی تولید نکند یا از انسولین به درستی استفاده نکند. انسولین هورمونی است که به بدن شما کمک می کند تا قند خون را از غذای شما به سلول های شما منتقل کند.
دیابت می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را به روش های مختلفی افزایش دهد، از جمله:

  • افزایش سطح قند خون: سطح قند خون بالا می تواند به شریان ها آسیب برساند و خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهد.
  • تجمع پلاک: تجمع پلاک در شریان ها می تواند باعث تصلب شرایین شود. تصلب شرایین می تواند جریان خون را به قلب و سایر اندام ها کاهش دهد.
  • ترومبوز: ترومبوز زمانی رخ می دهد که لخته خون در یک رگ تشکیل می شود. ترومبوز می تواند جریان خون را در یک رگ مسدود کند.

وزن ناسالم

  • افزایش فشار خون: اضافه وزن و چاقی می تواند فشار خون را افزایش دهد. فشار خون بالا می تواند به شریان ها آسیب برساند و خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهد.
  • افزایش کلسترول: اضافه وزن و چاقی می تواند کلسترول را افزایش دهد. کلسترول بالا می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهد.
  • افزایش تری گلیسیرید: اضافه وزن و چاقی می تواند تری گلیسیرید را افزایش دهد. تری گلیسیرید بالا می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهد.
  • التهاب: اضافه وزن و چاقی می تواند التهاب را افزایش دهد. التهاب می تواند به شریان ها آسیب برساند و خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهد.

ورزش منظم

  • افزایش قدرت قلب: ورزش منظم می تواند به قلب شما کمک کند تا خون را با کارایی بیشتری پمپاژ کند. این می تواند به کاهش فشار خون و بهبود سلامت قلب کمک کند.
  • کاهش کلسترول: ورزش منظم می تواند به کاهش کلسترول LDL (بد) کمک کند. این می تواند به کاهش خطر تشکیل پلاک در شریان ها کمک کند.
  • افزایش کلسترول HDL (خوب): ورزش منظم می تواند به افزایش کلسترول HDL (خوب) کمک کند. این می تواند به کاهش خطر تشکیل پلاک در شریان ها کمک کند.
  • کاهش التهاب: ورزش منظم می تواند به کاهش التهاب کمک کند. التهاب می تواند به شریان ها آسیب برساند و خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهد.
  • کاهش وزن: ورزش منظم می تواند به کاهش وزن کمک کند. اضافه وزن و چاقی یکی از عوامل خطر اصلی بیماری های قلبی است.
  • افزایش استقامت قلبی عروقی: ورزش منظم می تواند به بهبود استقامت قلبی عروقی کمک کند. این می تواند به قلب شما کمک کند تا خون را در هنگام ورزش با کارایی بیشتری پمپاژ کند.

پیروی از یک رژیم غذایی سالم

  • کاهش فشار خون: یک رژیم غذایی سالم می تواند به کاهش فشار خون کمک کند. فشار خون بالا یکی از عوامل خطر اصلی بیماری های قلبی است.
  • کاهش کلسترول: یک رژیم غذایی سالم می تواند به کاهش کلسترول کمک کند. کلسترول بالا یکی از عوامل خطر اصلی بیماری های قلبی است.
  • افزایش کلسترول HDL (خوب): یک رژیم غذایی سالم می تواند به افزایش کلسترول HDL (خوب) کمک کند. کلسترول HDL (خوب) می تواند به کاهش خطر تشکیل پلاک در شریان ها کمک کند.
  • کاهش وزن: یک رژیم غذایی سالم می تواند به کاهش وزن کمک کند. اضافه وزن و چاقی یکی از عوامل خطر اصلی بیماری های قلبی است.
  • کاهش التهاب: یک رژیم غذایی سالم می تواند به کاهش التهاب کمک کند. التهاب می تواند به شریان ها آسیب برساند و خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهد.

برای داشتن یک برنامه غذایی مناسب میبایست به دکتر تغذیه در شیراز مراجعه کنید تا بتوانید به بهترین روش از سلامت خود مراقبت کنید.

روش های پیشگیری از بیماری قلبی

اگر دچار بیماری های قلبی شده اید میتوانید با مراجعه به بهترین متخصص قلب شیراز به بهبود خود کمک کنید.

علائم بروز بیماری های قلبی

  • درد قفسه سینه
  • تنگی نفس
  • تپش قلب
  • سرگیجه یا غش
  • خستگی غیرقابل توضیح

درمان بیماری های قلبی

بیماری های قلبی بسته به نوع آنها میتوانند به روش های مختلفی درمان شوند که 3 نمونه از روش های آن را در زیر نام میبریم:

  • دارو درمانی
  • جراحی
  • تغییر سبک زندگی

جمع‌بندی بیماری های قلبی

بیماری های قلبی یکی از بیماری هایی است که باعث مرگ و میر در کشور میشود. به این منظور در این مقاله  در سایت دکتر 24 اطلاعاتی در مورد بیماری های قلبی و روش های پیشگیری و درمان آن ارائه کرده ایم.


atc-sshch-031102-3.jpg

سندروم شوگرن

سندرم شوگرن، نوعی بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به غدد تولید کننده مایعات بدن، مانند غدد اشکی و بزاقی، حمله می کند. این حمله باعث کاهش تولید مایعات و خشکی در چشم ها، دهان و سایر اندام ها می شود.

سندرم شوگرن یک بیماری مزمن است و درمانی قطعی برای آن وجود ندارد. با این حال، درمان های موجود می توانند به کنترل علائم و جلوگیری از آسیب به اندام ها کمک کنند. در ادامه به بررسی راه های درمان این سندروم خواهیم پرداخت.

سندروم شوگرن چیست

علائم سندروم شوگرن

  • خشکی چشم
  • خشکی دهان
  • خشکی بینی، گلو و پوست

خشکی چشم

سیستم ایمنی بدن به غدد اشکی حمله می کند و باعث التهاب و آسیب به این غدد می شود. این التهاب و آسیب باعث کاهش تولید اشک می شود. اشک نقش مهمی در حفظ رطوبت و سلامت چشم ها دارد. هنگامی که تولید اشک کاهش می یابد، چشم ها خشک می شوند.

علائم خشکی چشم ناشی از سندروم شوگرن

  • سوزش، خارش و قرمزی چشم
  • احساس شن در چشم
  • احساس خشکی و تحریک چشم
  • احساس درد در چشم
  • تاری دید
  • افزایش حساسیت چشم به نور

خشکی دهان

سیستم ایمنی بدن به غدد بزاقی حمله می کند و باعث التهاب و آسیب به این غدد می شود. این التهاب و آسیب باعث کاهش تولید بزاق می شود. بزاق نقش مهمی در حفظ رطوبت و سلامت دهان دارد. هنگامی که تولید بزاق کاهش می یابد، دهان خشک می شود. همچنین از آنجایی که بزاق دهان نقش مهمی در حفظ سلامت دندان ها نیز دارد ممکن است باعث آسیب به دندان ها نیز بشود.

علائم خشکی دهان ناشی از سندروم شوگرن

  • احساس خشکی و چسبندگی در دهان
  • مشکل در جویدن، بلع و صحبت کردن
  • افزایش خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه
  • احساس سوزش و خارش در دهان
  • احساس خشکی و تحریک گلو
  • بوی بد دهان

خشکی بینی، گلو و پوست

همانطور که در موارد قبل نیز گفته شد، سیستم ایمنی بدن به غدد تولید کننده مخاط در این اندام ها حمله می کند. این حمله باعث التهاب و آسیب به این غدد می شود. این التهاب و آسیب باعث کاهش تولید مخاط می شود. مخاط نقش مهمی در حفظ رطوبت و سلامت بینی، گلو و پوست دارد. هنگامی که تولید مخاط کاهش می یابد، این اندام ها خشک می شوند.

  • خشکی بینی: خشکی بینی ناشی از سندرم شوگرن می تواند باعث گرفتگی بینی، خونریزی بینی و سوزش گلو شود. همچنین می تواند خطر ابتلا به عفونت های سینوسی را افزایش دهد.
  • خشکی گلو: خشکی گلو ناشی از سندرم شوگرن می تواند باعث سوزش، خارش و گرفتگی گلو شود. همچنین می تواند مشکل در بلع را ایجاد کند.
  • خشکی پوست: خشکی پوست ناشی از سندرم شوگرن می تواند باعث خارش، ترک خوردگی و حساسیت به نور شود. همچنین می تواند خطر ابتلا به عفونت های پوستی را افزایش دهد.

سندروم شوگرن چیست

جلوگیری از بروز سندروم شوگرن

در حال حاضر هیچ راهی برای جلوگیری از سندرم شوگرن وجود ندارد. با این حال، برخی از اقدامات وجود دارند که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهند:

  • سیگار نکشید.
  • رژیم غذایی سالم داشته باشید.
  • وزن سالم خود را حفظ کنید.
  • فعال باشید.

در صورت رعایت نکردن موارد ذکر شده در بالا، امکان ابتلا به سندروم شوگرن را در افراد بالا میرود.

اگر به این سندروم دچار شده اید میتوانید با مراجعه به متخصص داخلی در شیراز ، مشاوره دریافت کنید و راه های درمانی پیشنهادی ایشان را برای بهبود انجام دهید.

سندروم شوگرن چیست

درمان سندروم شوگرن

در صورت مبتلا شدن به سندروم شوگرن، با وجود اینکه هنوز درمان خاصی برای این سندروم وجود ندارد، میتوان از روش های زیر برای کنترل و بهبود این سندروم استفاده کرد:

  • درمان های علامتی
  • داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن

درمان های علامتی

درمان های علامتی برای سندرم شوگرن به تسکین علائم خشکی مانند استفاده از قطره های چشمی اشک مصنوعی، اسپری های بینی، ژل های دهانی و مرطوب‌کننده پوست استفاده می شود.

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن برای سندرم شوگرن به کاهش التهاب و آسیب به غدد تولید کننده مایعات کمک می کنند. این داروها ممکن است عوارض جانبی جدی داشته باشند، بنابراین فقط در صورت شدید بودن علائم استفاده می شوند. این داروها شامل موارد زیر میشوند:

  • گلوکوکورتیکوئیدها
  • داروهای ضد مایعات بدن
  • داروهای بیولوژیکی

سندروم شوگرن چیست

جمع‌بندی سندروم شوگرن

سندرم شوگرن یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به غدد تولید کننده مایعات بدن حمله می کند. علائم سندرم شوگرن می تواند شامل خشکی چشم، خشکی دهان، خستگی، درد مفاصل و اختلالات خواب باشد.در حال حاضر هیچ درمانی برای سندرم شوگرن وجود ندارد. با این حال، درمان های موجود می تواند به مدیریت علائم و بهبود کمک کند.


atc-ebed-191002-1.jpg

بیماری ارثی

بیماری های ارثی بیماری هایی هستند که از طریق ژن ها از والدین به فرزندان منتقل می شوند. ژن ها قطعات کوچک DNA هستند که اطلاعات لازم برای ساخت پروتئین ها را حمل می کنند. پروتئین ها عملکردهای مهمی در بدن دارند، از جمله ساخت بافت ها، تنظیم متابولیسم و مبارزه با عفونت ها.

انواع بیماری های ارثی

بیماری های ارثی را می توان بر اساس نوع جهش ژنی که باعث آنها می شود، طبقه‌بندی کرد:

بیماری های تک ژنی

این بیماری ها توسط جهش در یک ژن واحد ایجاد می شوند و می توانند بر هر قسمتی از بدن تأثیر بگذارند. برخی از بیماری های تک ژنی رایج عبارتند از:

  • هموفیلی
  • تالاسمی
  • دیستروفی عضلانی
  • فنیل کتونوری
  • صرع

علت بیماری ارثی

بیماری های چند ژنی

این بیماری ها توسط جهش در چندین ژن ایجاد می شوند. بیماری های چند ژنی می توانند بر هر قسمتی از بدن تأثیر بگذارند. برخی از بیماری های چند ژنی رایج عبارتند از:

  • بیماری قلبی
  • بیماری های عروقی
  • دیابت
  • سرطان
  • چاقی

علت بیماری ارثی

بیماری های کروموزومی

این بیماری ها توسط تغییر در ساختار یا تعداد کروموزوم ها ایجاد می شوند. بیماری های کروموزومی می توانند بر هر قسمتی از بدن تأثیر بگذارند. برخی از بیماری های کروموزومی رایج عبارتند از:

  • سندرم داون
  • سندرم ترنر
  • سندرم ایکس شکننده

علت بیماری ارثی

بیماری ارثی می تواند به دلیل جهش های ژنتیکی ایجاد شود. جهش های ژنتیکی می توانند از طریق عوامل مختلفی ایجاد شوند، از جمله:

  • عوامل ارثی: جهش های ژنتیکی می توانند از والدین به فرزندان منتقل شوند.
  • عوامل محیطی: برخی از جهش های ژنتیکی در اثر قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند اشعه ماوراء بنفش، مواد شیمیایی یا ویروس ها ایجاد می شوند.
  • عوامل تصادفی: برخی از جهش های ژنتیکی به طور تصادفی رخ می دهند.

چگونگی انتقال بیماری ارثی چیست

بیماری ارثی می تواند از طریق انواع مختلفی از جهش های ژنتیکی منتقل شود. سه نوع اصلی انتقال بیماری های ارثی عبارتند از:

انتقال غالب

در این نوع انتقال، یک ژن جهش یافته برای ایجاد بیماری کافی است. اگر یکی از والدین یک ژن جهش یافته داشته باشد، فرزندشان 50 درصد احتمال دارد که ژن جهش یافته را به ارث ببرد.

انتقال مغلوب

در این نوع انتقال، دو ژن جهش یافته برای ایجاد بیماری لازم است. اگر یکی از والدین یک ژن جهش یافته داشته باشد، فرزندشان 50 درصد احتمال دارد که ژن جهش یافته را به ارث ببرد، اما خود بیمار نخواهد شد. فرزند این فرد 25 درصد احتمال دارد که دو ژن جهش یافته را به ارث ببرد و بیمار شود.

انتقال مرتبط با کروموزوم X

در این نوع انتقال، ژن جهش یافته روی کروموزوم X قرار دارد. زنان دو کروموزوم X دارند، در حالی که مردان یک کروموزوم X و یک کروموزوم Y دارند. اگر یک زن یک ژن جهش یافته روی کروموزوم X خود داشته باشد، 50 درصد احتمال دارد که ژن جهش یافته را به هر یک از فرزندان خود منتقل کند. اگر یک مرد یک ژن جهش یافته روی کروموزوم X خود داشته باشد، تمام دخترانش و هیچ یک از پسرانش ژن جهش یافته را به ارث خواهند برد.

در حال حاضر هیچ درمانی برای بسیاری از بیماری‌های ارثی وجود ندارد. با این حال، درمان‌هایی برای برخی از این بیماری‌ها وجود دارد که می‌تواند به بهبود علائم و کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری‌ها کمک کند. اگر نگران هستید که ممکن است در معرض خطر ابتلا به یک بیماری ارثی باشید، می‌توانید با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما می‌تواند به شما کمک کند تا خطر ابتلا به این بیماری‌ها را ارزیابی کنید و در صورت نیاز، آزمایش‌های ژنتیکی را برای شما تجویز کند.

جمع‌بندی همه چیز درمورد بیماری ارثی

بیماری ارثی می تواند انواع مختلفی داشته باشد و می تواند از خفیف تا شدید باشد. هیچ راهی برای جلوگیری از تمام بیماری های ارثی وجود ندارد، اما می توان اقداماتی برای کاهش خطر ابتلا به برخی از آنها انجام داد.


atc-chknidad-091102-1.jpg

ایمپلنت دندان یک پایه تیتانیومی است که در استخوان فک قرار می‌گیرد. این پایه با گذشت زمان با استخوان فک جوش می‌خورد و یک واحد یکپارچه تشکیل می‌دهد.

استخوان فک یک بافت زنده است که دائماً در حال بازسازی است. هنگامی که یک ایمپلنت دندان در استخوان فک قرار می‌گیرد، سلول‌های استخوانی شروع به رشد در اطراف پایه ایمپلنت می‌کنند. این سلول‌ها به پایه ایمپلنت می‌چسبند و آن را به بخشی از ساختار استخوان فک تبدیل می‌کنند. این فرآیند به نام استئواینتگریشن شناخته می‌شود. استئواینتگریشن یک فرآیند طبیعی است که معمولاً طی چند ماه پس از کاشت ایمپلنت کامل می‌شود.

چه کسانی نباید ایمپلنت دندان انجام دهند

استئواینتگریشن برای چه افرادی خطرناک است؟

استئواینتگریشن برای اکثر افراد بی‌خطر است، اما در برخی موارد ممکن است خطرناک باشد. این موارد عبارتند از:

  • عفونت: عفونت در محل کاشت ایمپلنت می‌تواند باعث عدم موفقیت استئواینتگریشن شود. عفونت می‌تواند ناشی از بهداشت نامناسب دهان و دندان، بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا بیماری‌های سیستم ایمنی بدن، یا استفاده از داروهای خاص مانند داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی باشد.
  • کمبود استخوان: اگر استخوان فک در محل کاشت ایمپلنت کافی نباشد، ممکن است استئواینتگریشن موفقیت‌آمیز نباشد. در این موارد ممکن است نیاز به پیوند استخوان باشد.
  • سیگار کشیدن: سیگار کشیدن خطر عدم موفقیت استئواینتگریشن را افزایش می‌دهد.

کاهش خطر استئواینتگریشن

برای کاهش خطر استئواینتگریشن، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

  • از بهداشت دهان و دندان خود به خوبی مراقبت کنید. این شامل مسواک زدن دو بار در روز با مسواک نرم و خمیردندان حاوی فلوراید، و نخ دندان کشیدن یک بار در روز است.
  • اگر سابقه عفونت در دهان و دندان دارید، قبل از کاشت ایمپلنت، آن را درمان کنید.
  • اگر سابقه بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا بیماری‌های سیستم ایمنی بدن دارید، با دندانپزشک خود در مورد نحوه مدیریت این بیماری‌ها قبل از کاشت ایمپلنت صحبت کنید.
  • اگر از داروهای خاص مانند داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی بدن استفاده می‌کنید، با دندانپزشک خود در مورد نحوه مدیریت این داروها قبل از کاشت ایمپلنت صحبت کنید.
  • اگر کمبود استخوان در محل کاشت ایمپلنت دارید، با دندانپزشک خود در مورد گزینه‌های درمانی مانند پیوند استخوان صحبت کنید.
  • اگر سیگار می‌کشید، قبل از کاشت ایمپلنت، سیگار کشیدن را ترک کنید.

آیا ایمپلنت دندان درد دارد؟ برای اطلاعات بیشتر مقاله درجه شده در سایت دکتر 24 را مشاهده کنید.

چه کسانی نباید ایمپلنت دندان انجام دهند

چه کسی نباید ایمپلنت دندان انجام دهد؟

ایمپلنت دندان یک روش درمانی مؤثر و ماندگار برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته است. با این حال، همه افراد برای انجام ایمپلنت دندان مناسب نیستند. برخی از شرایطی که ممکن است شما را نامناسب برای انجام ایمپلنت دندان کند مانند موارد بالا میباشد و آورده شده است:

  • عفونت در دهان و دندان
  • بیماری‌های زمینه‌ای
  • استفاده از داروهای خاص
  • کمبود استخوان
  • سیگار کشیدن

اگر درگیر موارد ذکر شده هستید بهتر است که قبل از انجام ایمپلنت با دندانپزشک مشورت کنید.

  • عفونت: عفونت در محل کاشت ایمپلنت می‌تواند باعث درد، تورم، و قرمزی شود. در موارد شدید، عفونت می‌تواند باعث از دست رفتن ایمپلنت شود.
  • آلرژی: برخی از افراد ممکن است به موادی که در ایمپلنت دندان استفاده می‌شوند، آلرژی داشته باشند. علائم آلرژی ممکن است شامل خارش، قرمزی، و تورم شود.
  • آسیب به بافت‌های اطراف: در برخی موارد، کاشت ایمپلنت می‌تواند باعث آسیب به بافت‌های اطراف مانند لثه، استخوان، یا اعصاب شود.

بنابراین بهتر است قبل از انجام ایمپلنت به دندانپزشک مراجعه کررده و از ایشان مشورت بگیرید و درصورت وجود موارد بالا بهتر است که ایمپلنت را انجام ندهید. انواع ایمپلنت دندان کدام است؟

چه کسانی نباید ایمپلنت دندان انجام دهند

جمع‌بندی کسانی که نباید ایمپلنت انجام دهند

به طور کلی میتوان گفت ایمپلنت دندان برای افرادی که دارای شرایط زیر هستند، مناسب نیست:

  • عفونت در دهان و دندان
  • بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، بیماری‌های خود ایمنی، و بیماری‌های قلبی عروقی
  • استفاده از داروهای خاص مانند داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی بدن
  • کمبود استخوان در محل کاشت ایمپلنت
  • سیگار کشیدن


atc-aiddkma-091102-1.jpg

کودکان ممکن است در اثر حوادث، پوسیدگی دندان، یا سایر عوامل، دندان‌های خود را از دست بدهند. از دست دادن دندان در کودکان می‌تواند مشکلاتی از جمله زیبایی، گفتار، و عملکرد جویدن را ایجاد کند. ایمپلنت دندان بهترین روش جایگزینی دندان‌های از دست رفته در بزرگسالان است. ایمپلنت یک پایه فلزی است که در استخوان فک قرار می‌گیرد و دندان مصنوعی روی آن قرار می‌گیرد. ایمپلنت‌ها بسیار محکم و بادوام هستند و ظاهری طبیعی دارند. با این حال، ایمپلنت دندان در کودکان معمولاً توصیه نمی‌شود. دلیل این امر آن است که ایمپلنت ممکن است بر رشد فک و دندان‌های کودکان تأثیر منفی بگذارد.

آیا ایمپلنت دندان در کودکان ممکن است

روش های جایگزین ایمپلنت دندان در کودکان

در صورت از دست رفتن دندان در کودکان، روش‌های جایگزین دیگری وجود دارد که می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. برخی از این روش‌ها عبارتند از:

فلیپر

  • فلیپر یک وسیله متحرک است که برای پر کردن فضای خالی دندان‌های از دست رفته استفاده می‌شود. فلیپر از یک پایه پلاستیکی و یک یا چند دندان مصنوعی تشکیل شده است. پایه پلاستیکی فلیپر به سقف دهان متصل می‌شود و دندان‌های مصنوعی روی آن قرار می‌گیرند.
  • فلیپر ظاهری طبیعی دارد و به راحتی قابل درآوردن و قرار دادن مجدد در دهان است. با این حال، فلیپر ممکن است باعث ناراحتی و عفونت شود. همچنین، فلیپر به اندازه دندان‌های طبیعی محکم نیست و ممکن است در حین غذا خوردن یا صحبت کردن از دهان خارج شود.

دندان مصنوعی ثابت موقت تکه‌ای

  • دندان مصنوعی ثابت موقت تکه‌ای یک وسیله ثابت است که برای پر کردن فضای خالی دندان‌های از دست رفته استفاده می‌شود. این دندان‌ها از آکریلیک ساخته شده‌اند و به دندان‌های باقی‌مانده متصل می‌شوند.
  • دندان مصنوعی ثابت موقت تکه‌ای بسیار محکم است و از دهان به راحتی خارج نمی‌شود. این دندان‌ها ظاهری طبیعی دارند و می‌توانند برای دندان‌های جلو و عقب استفاده شوند.

بریج مریلند

  • بریج مریلند یک پروتز دندانی است که از یک پایه فلزی و دندان‌های مصنوعی تشکیل شده است. پایه فلزی بریج مریلند به دندان‌های مجاور متصل می‌شود.
  • بریج مریلند ظاهری طبیعی دارد و بسیار محکم است. این پروتز می‌تواند برای دندان‌های جلو و عقب استفاده شود.

ریتینر اسیکس

  • ریتینر اسیکس یک پلاک نگهدارنده است که عمدتاً به عنوان یک راهکار موقت استفاده می‌شود. ریتینر اسیکس از مواد پلاستیکی ساخته شده است و به دندان‌های باقی‌مانده متصل می‌شود.
  • ریتینر اسیکس می‌تواند به حفظ فضای خالی دندان از دست رفته کمک کند. این پلاک ظاهری طبیعی ندارد و می‌تواند باعث ناراحتی شود.

باندینگ دندان

  • باندینگ دندان یک روش ترمیمی است که برای اصلاح شکل و رنگ دندان‌های از دست رفته استفاده می‌شود. در روش باندینگ، از مواد رزین رنگ دندان استفاده می‌شود.
  • باندینگ دندان ظاهری طبیعی دارد و به راحتی قابل انجام است. با این حال، باندینگ دندان استحکام دندان‌های طبیعی را ندارد و ممکن است در حین غذا خوردن یا صحبت کردن بشکند.

اسنپ آن اسمایل

  • اسنپ آن اسمایل یک کاور دندانی است که ظاهری طبیعی دارد و به راحتی قابل استفاده است. اسنپ آن اسمایل از مواد پلاستیکی ساخته شده است و به دندان‌های باقی‌مانده متصل می‌شود.
  • اسنپ آن اسمایل ظاهری طبیعی دارد و بسیار راحت است. این کاور می‌تواند برای دندان‌های جلو و عقب استفاده شود.

ارتودنسی

  • ارتودنسی یک روش درمانی است که برای مرتب کردن دندان‌ها استفاده می‌شود. در روش ارتودنسی، از بریس‌ها یا سایر وسایل ارتودنسی استفاده می‌شود تا دندان‌های باقی‌مانده به داخل فضای خالی هدایت شوند.
  • ارتودنسی می‌تواند به حفظ فضای خالی دندان از دست رفته کمک کند. این روش درمانی زمان‌بر است و ممکن است هزینه‌ بر باشد.

برای مشاهده انواع ایمپلنت های دندان مطلب درج شده در دکتر 24 را مطالعه کنید.

آیا ایمپلنت دندان در کودکان ممکن است

چه کسانی نباید ایمپلنت دندان انجام دهند؟ برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.

جمع‌بندی ایمپلنت دندان در کودکان

ایمپلنت دندان بهترین روش جایگزینی دندان‌های از دست رفته در بزرگسالان است، اما در کودکان معمولاً توصیه نمی‌شود. در صورت از دست رفتن دندان در کودکان، روش‌های جایگزین دیگری برای ایمپلنت دندان در کودکان وجود دارد که می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. انتخاب روش مناسب باید با توجه به شرایط و نیازهای خاص هر کودک انجام شود.


atc-paichghhib-091102-1.jpg

ایمپلنت دندان یک روش جراحی است که برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته استفاده می‌شود. و از سه قسمت تشکیل شده است:

  • پایه ایمپلنت: یک پیچ فلزی است که در استخوان فک قرار می ‌گیرد.
  • اباتمنت: یک قطعه فلزی است که پایه ایمپلنت را به روکش متصل می‌ کند.
  • روکش: یک دندان مصنوعی است که روی اباتمنت قرار می گیرد.

پس از ایمپلنت دندان چه غذاهایی بخوریم؟

روش های مراقبت از ایمپلنت

همانطور که گفته شد انواع ایمپلنت دندان یک روش درمانی دائمی است، اما این بدان معنا نیست که نیازی به مراقبت ندارد. مراقبت‌های مناسب از ایمپلنت دندان می‌تواند به افزایش طول عمر و عملکرد آن کمک کند. در اینجا چند روش برای مراقبت از ایمپلنت دندان آورده شده است:

  • از مسواک نرم و خمیردندان حاوی فلوراید استفاده کنید. مسواک زدن منظم با مسواک نرم و خمیردندان حاوی فلوراید می‌تواند به جلوگیری از تجمع پلاک و جرم روی ایمپلنت کمک کند.
  • از نخ دندان استفاده کنید. نخ دندان کشیدن به طور منظم می‌تواند به تمیز کردن بین دندان‌ها و ایمپلنت کمک کند.
  • از خوردن غذاهای سفت و چسبنده خودداری کنید. غذاهای سفت و چسبنده می‌توانند به ایمپلنت آسیب برسانند.
  • از جویدن آدامس خودداری کنید. جویدن آدامس می‌تواند به ایمپلنت فشار وارد کند.
  • از سیگار کشیدن خودداری کنید. سیگار کشیدن می‌تواند خطر عفونت ایمپلنت را افزایش دهد.

پس از ایمپلنت دندان چه غذاهایی بخوریم؟

پس از ایمپلنت چه غذاهایی باید بخوریم؟

پس از کاشت ایمپلنت دندان، باید از خوردن غذاهای سفت و چسبنده خودداری کنید. این غذاها می‌ توانند به ایمپلنت آسیب برسانند و باعث درد و ناراحتی شوند.

غذاهای سفت

در اینجا چند نمونه از غذاهایی که پس از کاشت ایمپلنت دندان باید از خوردن آنها خودداری کنید آورده شده است:

  • غذاهای سفت مانند سیب، هویج، بادام زمینی، آجیل و ذرت
  • غذاهای چسبنده مانند آدامس، پاستیل، آبنبات و نبات
  • غذاهای داغ یا تند که ممکن است باعث تحریک یا تورم شوند

غذاهای نرم

در عوض، باید از غذاهای نرم و ملایم که به راحتی می‌توان آنها را جوید، استفاده کنید. این غذاها عبارتند از:

  • غذاهای پخته شده مانند سوپ، پوره سیب زمینی، ماکارونی و پنیر
  • غذاهای آبکی مانند اسموتی، سوپ، میوه و سبزیجات
  • غذاهای نرم مانند تخم مرغ، ماهی، مرغ و پنیر

در هفته‌های اول پس از جراحی، بهتر است از غذاهای نرم و ملایم استفاده کنید. به تدریج، می‌توانید غذاهای سفت‌تر را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.

مراقبت های پس از ایمپلنت دندان چیست؟ برای اطلاعات بیشتر به مقالات سایت دکتر 24 مراجعه کنید.

پس از ایمپلنت دندان چه غذاهایی بخوریم؟

نکات غذا خوردن پس از ایمپلنت دندان

در اینجا چند نکته برای خوردن غذا پس از کاشت ایمپلنت دندان آورده شده است:

  • از خوردن غذاهای سفت یا چسبنده خودداری کنید.
  • غذاهای خود را به قطعات کوچک خرد کنید.
  • از جویدن غذا در یک طرف دهان خودداری کنید.
  • پس از خوردن، دندان‌های خود را مسواک بزنید.

به طور کلی برخی از غذاهایی که پس از کاشت ایمپلنت دندان میتوان استفاده کرد عبارتند از:

  • سوپ
  • پوره سیب زمینی
  • ماکارونی و پنیر
  • سالاد
  • مرغ آب‌پز
  • ماهی آب‌پز
  • تخم مرغ آب‌پز
  • اسموتی

این غذا ها نرم بوده و به راحتی جویده میشوند.

جمع‌بندی غذاهایی که پس از ایمپلنت دندان میتوان خورد

پس از کاشت ایمپلنت دندان، باید از خوردن غذاهای سفت و چسبنده خودداری کنید. این غذاها می‌توانند به ایمپلنت آسیب برسانند و باعث درد و ناراحتی شوند.
در عوض، باید از غذاهای نرم و ملایم که به راحتی می‌توان آنها را جوید، استفاده کنید. برخی از غذاهای مناسب عبارتند از سوپ، پوره سیب زمینی، ماکارونی و پنیر، مرغ آب‌پز، ماهی آب‌پز و تخم مرغ آب‌پز.
به طور کلی، باید از خوردن غذاهایی که جویدن آنها دشوار است یا ممکن است به ایمپلنت فشار وارد کنند، خودداری کنید.
در هفته‌های اول پس از جراحی، بهتر است از غذاهای نرم و ملایم استفاده کنید. به تدریج، می‌توانید غذاهای سفت‌تر را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.


atc-rgko-281102-1.jpg

اوتیسم نوعی اختلال رشدی است که بر شیوه رفتار و برقراری ارتباطات اجتماعی تاثیر می‌گذارد. کودکان مبتلا به این بیماری، مشکلات متفاوتی را بروز می‌دهند. تکرار بیش از اندازه کلمات، صحبت با صدای یکنواخت، ناتوانی در تولید صدا و حرف زدن، پاسخ غیر‌مرتبط به سوالات دیگران و ضعف در درک مفاهیم کلمات و عبارات از جمله مشکلات کودکان اوتیستیک هستند. درمان به‌موقع و اصولی این اختلال نه‌تنها در بهبود مشکلات گفتاری و کلامی کودکان مبتلا به اوتیسم موثر است، بلکه توانایی‌های اجتماعی‌شان را نیز تقویت می‌کند. یکی از این روش‌های کارآمد و نتیجه‌بخش، گفتار درمانی است. در این مقاله از پی جو با ما همراه باشید تا درباره این درمان و راه‌های مختلفش بیشتر با شما صحبت کنیم.

گفتار درمانی چیست و گفتار درمانگر چه می‌کند؟

گفتار درمانی یکی از زیرشاخه‌های توانبخشی است. در این روش، درمانگر با به‌کار‌گیری طیف متنوعی از تکنیک‌های موثر و کارا به درمان اختلالات کلامی و ارتباطی بیماران مختلف کمک می‌کند. تقویت عضلاتی که در صحبت کردن و تنفس نقش اساسی دارند یکی از کار‌های ثمر‌بخشی است که توسط گفتار درمانگر انجام می‌شود. این کار، ارتباط برقرار کردن را برای کودکان مبتلا به اوتیسم و سایر اختلالات ارتباطی آسان‌تر می‌کند. همچنین به‌کار‌گیری تمرین‌های گوش دادن و تمرکز در این روش، قدرت یادگیری و مهارت‌های کلامی و اجتماعی بیماران را تقویت می‌کنند. هر‌چند که بهره‌مندی از این درمان در هر سنی تاثیر‌گذار است، اما کودکی بهترین و نتیجه‌بخش‌ترین زمان برای گفتار درمانی است. برای مشاهده تمامی خدمات کلینیک های گفتاردرمانی در شیراز کلیک کنید.

گفتار درمانگر و روش‌های بهبود مهارت‌های ارتباطی در کودکان اوتیستیک

برای بهبود مهارت‌های کلامی و غیر‌کلامی در کودکان مبتلا به اوتیسم هر درمانگر ممکن است مجموعه روش‌هایی را به‌کار ببرد که با متخصص دیگر متفاوت باشد. در واقع، به دلیل تنوع اختلالات در این بیماری لازم است برای هر فرد مبتلا از روش‌های مخصوصی استفاده شود. اما به طور کلی گفتار درمانگر به کودکان اوتیستیک موارد زیر را آموزش می‌دهد:

  • استفاده درست از کلمات
  • بیان صحیح کلمات
  • بروز عواطف و احساسات
  • ریتم و سرعت صحبت کردن
  •  زبان اشاره و استفاده از دست و نماد‌های تصویری برای برقراری ارتباط؛ این کار به کودکانی که با برقراری ارتباطات کلامی مشکل دارند کمک شایانی می‌کند.
  • مهارت‌های اجتماعی

برای مشاهده بهترین مراکز گفتاردرمانی شیراز از سایت پی جو کلیک کنید و از بهترین مراکز مشاوره دریافت کنید.

روش‌های گفتار درمانی در اوتیسم
روش‌های گفتار درمانی در اوتیسم

آسیب شناس گفتار و زبان همچنین روش‌های روان‌شناختی مختلفی مانند تحلیل رفتار کاربردی را نیز در درمان کودکان مبتلا به اوتیسم به‌کار می‌گیرد. در این روش، با تشویق رفتار‌های مثبت، کودک اوتیستیک یاد می‌گیرد که از رفتار‌های مخرب دوری کند. واکنش و محرکی مطلوب از جانب درمانگر پس از هر رفتار مثبت کودک کلیت این تکنیک را شکل می‌دهد. روش دیگر، رفتار درمانی است. در این تکنیک گفتار درمانگر در نقش تراپیست عمل می‌کند و منشا استرس‌های کودکان اوتیستیک را شناسایی می‌کند. بازی درمانی و گروه درمانی نیز دو روش موثر دیگر در گفتار درمانی کودکان مبتلا به اوتیسم هستند. در هنگام بازی و با قرار گرفتن در گروه مهارت‌های اجتماعی کودک تقویت شده و علائم اوتیسم بهبود می‌یابند.

سخن آخر گفتار درمانی در اوتیسم

در این مقاله به بررسی اوتیسم و روش‌های گفتار درمانی پرداختیم. از آنجایی که این اختلال در همه کودکان به یک شکل خود را نشان نمی‌دهد، به‌کار‌گیری روش درمانی صحیح اهمیت زیادی دارد. در پی جو برترین مراکز گفتار درمانی به شما معرفی شده‌اند تا از دانش و مهارت‌های بهترین متخصصان در درمان اوتیسم بهره‌مند شوید. در پروفایل اختصاصی هر یک از این مراکز به‌راحتی می‌توانید با کارشناسان صحبت کنید و از آن‌ها مشورت بگیرید. فراموش نکنید که بسیاری از کودکان اوتیستیک اعجوبه‌های کوچک و باهوشی هستند که باید در مسیر درست قرار بگیرند. تقویت مهارت‌های اجتماعی این کودکان در بروز استعداد‌هایشان نقش بسزایی دارد. بنابراین درمان را جدی بگیرید و آینده‌ای درخشان برای فرزند دل‌بند‌تان بسازید.

منبع: ایسنا


دکتر 24 معرف بهترین پزشکان متخصص و فوق تخصص در ایران می باشد. با دکتر24 بسادگی ، 7 روز هفته از پزشک مورد نظر خود نوبت بگیرید. در وسایت دکتر 24 ، لیست کاملی از پزشکان متخصص در دسترس شماست و می توانید بسادگی با چند کلیک از آنها بصورت تلفنی و انلاین نوبت بگیرید. در سایت دکتر 24 تخفیف های مرتبط با خدمات پزشکی و زیبایی بصورت متنوعی وجود دارد که میتوانید از آنها بهره ببرید..

تمامی حقوق برای تیم توسعه فناوری اطلاعات کانون تبلیغات پیک نوین محفوظ است.