سندروم شوگرن چیست؟
سندروم شوگرن
سندرم شوگرن، نوعی بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به غدد تولید کننده مایعات بدن، مانند غدد اشکی و بزاقی، حمله می کند. این حمله باعث کاهش تولید مایعات و خشکی در چشم ها، دهان و سایر اندام ها می شود.
سندرم شوگرن یک بیماری مزمن است و درمانی قطعی برای آن وجود ندارد. با این حال، درمان های موجود می توانند به کنترل علائم و جلوگیری از آسیب به اندام ها کمک کنند. در ادامه به بررسی راه های درمان این سندروم خواهیم پرداخت.
علائم سندروم شوگرن
- خشکی چشم
- خشکی دهان
- خشکی بینی، گلو و پوست
خشکی چشم
سیستم ایمنی بدن به غدد اشکی حمله می کند و باعث التهاب و آسیب به این غدد می شود. این التهاب و آسیب باعث کاهش تولید اشک می شود. اشک نقش مهمی در حفظ رطوبت و سلامت چشم ها دارد. هنگامی که تولید اشک کاهش می یابد، چشم ها خشک می شوند.
علائم خشکی چشم ناشی از سندروم شوگرن
- سوزش، خارش و قرمزی چشم
- احساس شن در چشم
- احساس خشکی و تحریک چشم
- احساس درد در چشم
- تاری دید
- افزایش حساسیت چشم به نور
خشکی دهان
سیستم ایمنی بدن به غدد بزاقی حمله می کند و باعث التهاب و آسیب به این غدد می شود. این التهاب و آسیب باعث کاهش تولید بزاق می شود. بزاق نقش مهمی در حفظ رطوبت و سلامت دهان دارد. هنگامی که تولید بزاق کاهش می یابد، دهان خشک می شود. همچنین از آنجایی که بزاق دهان نقش مهمی در حفظ سلامت دندان ها نیز دارد ممکن است باعث آسیب به دندان ها نیز بشود.
علائم خشکی دهان ناشی از سندروم شوگرن
- احساس خشکی و چسبندگی در دهان
- مشکل در جویدن، بلع و صحبت کردن
- افزایش خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه
- احساس سوزش و خارش در دهان
- احساس خشکی و تحریک گلو
- بوی بد دهان
خشکی بینی، گلو و پوست
همانطور که در موارد قبل نیز گفته شد، سیستم ایمنی بدن به غدد تولید کننده مخاط در این اندام ها حمله می کند. این حمله باعث التهاب و آسیب به این غدد می شود. این التهاب و آسیب باعث کاهش تولید مخاط می شود. مخاط نقش مهمی در حفظ رطوبت و سلامت بینی، گلو و پوست دارد. هنگامی که تولید مخاط کاهش می یابد، این اندام ها خشک می شوند.
- خشکی بینی: خشکی بینی ناشی از سندرم شوگرن می تواند باعث گرفتگی بینی، خونریزی بینی و سوزش گلو شود. همچنین می تواند خطر ابتلا به عفونت های سینوسی را افزایش دهد.
- خشکی گلو: خشکی گلو ناشی از سندرم شوگرن می تواند باعث سوزش، خارش و گرفتگی گلو شود. همچنین می تواند مشکل در بلع را ایجاد کند.
- خشکی پوست: خشکی پوست ناشی از سندرم شوگرن می تواند باعث خارش، ترک خوردگی و حساسیت به نور شود. همچنین می تواند خطر ابتلا به عفونت های پوستی را افزایش دهد.
جلوگیری از بروز سندروم شوگرن
در حال حاضر هیچ راهی برای جلوگیری از سندرم شوگرن وجود ندارد. با این حال، برخی از اقدامات وجود دارند که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهند:
- سیگار نکشید.
- رژیم غذایی سالم داشته باشید.
- وزن سالم خود را حفظ کنید.
- فعال باشید.
در صورت رعایت نکردن موارد ذکر شده در بالا، امکان ابتلا به سندروم شوگرن را در افراد بالا میرود.
اگر به این سندروم دچار شده اید میتوانید با مراجعه به متخصص داخلی در شیراز ، مشاوره دریافت کنید و راه های درمانی پیشنهادی ایشان را برای بهبود انجام دهید.
درمان سندروم شوگرن
در صورت مبتلا شدن به سندروم شوگرن، با وجود اینکه هنوز درمان خاصی برای این سندروم وجود ندارد، میتوان از روش های زیر برای کنترل و بهبود این سندروم استفاده کرد:
- درمان های علامتی
- داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن
درمان های علامتی
درمان های علامتی برای سندرم شوگرن به تسکین علائم خشکی مانند استفاده از قطره های چشمی اشک مصنوعی، اسپری های بینی، ژل های دهانی و مرطوبکننده پوست استفاده می شود.
داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن
داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن برای سندرم شوگرن به کاهش التهاب و آسیب به غدد تولید کننده مایعات کمک می کنند. این داروها ممکن است عوارض جانبی جدی داشته باشند، بنابراین فقط در صورت شدید بودن علائم استفاده می شوند. این داروها شامل موارد زیر میشوند:
- گلوکوکورتیکوئیدها
- داروهای ضد مایعات بدن
- داروهای بیولوژیکی
جمعبندی سندروم شوگرن
سندرم شوگرن یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به غدد تولید کننده مایعات بدن حمله می کند. علائم سندرم شوگرن می تواند شامل خشکی چشم، خشکی دهان، خستگی، درد مفاصل و اختلالات خواب باشد.در حال حاضر هیچ درمانی برای سندرم شوگرن وجود ندارد. با این حال، درمان های موجود می تواند به مدیریت علائم و بهبود کمک کند.